Maraming pangyayari ang minsa'y atin lamang binabalewala. Marami ang walang pakiealam. Ngunit kung ating palalawakin ang ating imahinasyon, ang mga simpleng bagay sa ating buhay ay maaring mabigyan ng kulay.
ATTENTION!
Tuesday, November 30, 2010
Nagdadalaga
Daig mo pa ang bulate
Malikot na parang kiti-kiti
Nagagalit kapag nasasagi
Yan ba ang nagdadalaga?
Nakatingin maghapon sa salamin?
'Pag di nagsuklay 'di makalarga
Ate, wala naman sayong titingin
Nagpapahid ng pulbos sa mukha
Naglalagay sa labi ng pula
Mukha parin namang aligaga
O kaya'y pwede ring paa ☺☺☺
Isip bata? Isip dalaga?
Ewan ko, nagdadalaga nga
Nagpipilit magbihis matanda
May matanda bang maikli ag palda?
"Naku! Ikaw na ang humusga!"
Mahirap na moody sila
Lahat naman dumadaan diyan
Baka may masabi pa 'kong masama
Bang! Barilin pa 'ko sa likuran :p
Wednesday, November 24, 2010
Tsug! Tsug! "Wag mong dalhin ang gatas ng anak ko!" sabi ng babaeng inspirasyon ng akdang ito
Haaay . . . Nakahinga rin sa wakas
Tuesday, November 16, 2010
Harurot sa Takbo para sa DRAYBER NG PATOK
http://www.facebook.com/home.php?#!/ashleyLucas02
Araw-araw IKAW!
Puro ikaw na lang.
Wala na bang pagbabago?
Wala na ang pagkatuto.
Lubhang nakalulumbay,
Hirap na sa pagsabay.
Takbo dito, takbo doon,
Hindi alam saan paroroon.
Kasi naman lagi na lang.
Hindi na ba mapapalitan?
Araw, buwan, at taon,
Nakalimutan na ng malaon.
Lagi na lang ikaw,
Nakikita ko sa may ilaw.
Ikaw parin sa dilim,
Kahit na ang lahat ay maitim.
Hindi ka ba napapagod?
Sayo nang lahat ng sahod,
Gutom na ang kasama mo,
Uhaw na at nanlulumo.
Wala ka paring pakielam,
Ikaw lang ang may alam.
Mayabang ka siguong ipinanganak,
Lahat tumba sa isa mong tapak.
Araw-araw na lang.
Puro ikaw na lang.
Wala na bang iaasenso?
Pwede pa siguro kung si Mang Celso!
Monday, November 15, 2010
Awit ng Pusong Ulila
TENGA
Labis natin itong kailangan
Gamit natin sa komunikasyon
Siyang umaani ng impormasiyon
Hinggil sa kaalaman ng iba
Ang parteng ito'y mahalaga
Kung wala nito'y kapos ang tindig
Ni huni ng ibon ay di maririnig
Patas ko ang ligayang hatid
Dulot ng parteng walang patid
Alingawngaw ay nababatid
Saan mang dako'y sinisisid
Kung masugata'y nakapanlulumo
Tila pinagkaitan ng pagkatuto
Mga tunog sa kapaligiran
Balewala pagkat walang papasukan
Butas na maliit ay malaking handog
Sa batang musika ang alindog
Tenga lang ang makaririnig
Mata, ilong, bibig, siya ay may kakaibang kisig!
Friday, November 5, 2010
Ulan
Kali-Wika, Pag-ibig Sayo'y Alay
Asam na kaligayahan ay hirap makamtan
Sa bawat sulok ay hitik ng kapighatian
Kalikasan ay namamatay ng dahan-dahan
At ang sintang wika ay tuluyan ng natatabunan.
Kali-Wika, ang ngalan na dapat alagaan
Si Kali para sa kalikasan
At si wika para sa wikang nananahan
Pangalang pinagsama at hindi dapat kalimutan
Habang si Kali-Wika ay nagpupumiglas
Sa kalupitan ng tao ay tuluyang makatakas
Mga abusado ay nagdiriwang ng wagas
Walang pakialam sa hatid nitong dahas
Basura'y nagkalat sa kalsadang liku-liko
Kasama ng mga botelyang noon ay pinaglagyan ng likido
Animo'y palamuti sa napakaruming mundo
Nagbubuga ng amoy na nakapanlulumong husto
Wika'y niyurakan na para bang kamatis na pinitpit
Anumang pagbangon ay hirap ng makakapit
Wikang banyaga ay tuluyan ng pumalit
Wikang noo'y wagas dusa na ang sinapit
Ano bang nararapat nating gawin?
Pabayaan na lamang bang si Kali-Wika'y liparin ng hangin,
O aalagaan natin itong parang sa atin?
Oo, yun nga! Pagmamahal ay palaganapin.
Ay. Ay? Ay!
Ako'y nalulumbay
Kamay ko'y hawak ang suklay
Di matinag na paglalakbay
Dulot ay buhok na gutay-gutay
Byaheng walang humpay
Pagod mula sa pagkampay
Anupa't putlang buhay
Sagana sa poot at away
Berde na ang kulay
Dugong dumadaloy sa kamay
Wala ng silbi ang aray
Na gumuguhit sa lapay
Upuang gulagulatay
Kaaalis lng ng tatay
Dalawang mag-kaakbay
Kala mo sila lang ang sakay
Sa bintana, susmaryosep na tulay!
Guguho na wala paring bantay
Mapanghamong anay
Walang ginawa kundi ang sumalakay
Ako'y nalulumbay
Isipan ko'y matamlay
Tila wala na ang gabay
Sa byaheng walang humpay
Kailan ba matatapos aking paglalakbay?
Nasaan na si nanay?
Ako'y unti-unting nanlulupaypay
Halika at sa aki'y umagapay.
Wednesday, November 3, 2010
Trapik na naman
Namumutawi ang dugong dumadaloy sa aking halos mapatid ng ugat
Prominenteng buto'y tila nagproprotestang tuluyan ng maiunat
Sukdulang himutok ay nakapagdulot na ng sugat
Usok ay lumitaw na sa nagkwikwits kong balat
Bente Kwatro oras ko handa ko ng ipagpalit
Matikman lamang mbulaklak na buhay at walang pait
Usad na animo'y pagong sa slow motion na galaw
Tila 'sandosenang ilaw sa nkatunganga'y ngdudulot uhaw
Ako'y nagsusumamo, nag-aasam ng himala
Na kaht paano'y berdugong gulong a umaratsada
Putok sa buhong busina'y nanggugutla
Kulang na lamng ako'y lumuhod at magmakaawa
Kailan ko ba madarama ang mabilis na pag-usad
Dahan-dahang andar ay tila unti-unting sumasadsad
Bus kong kinalululanan magkaroon ka ng awa
Laway ko'y tumulo n di ka parin lumalarga
Musika sa Bangketa
Isang bumbilya ang tanging liwanag
Mga nota ay binabasa sa hatid nitong sinag
Kinakapa ag kurdon n gitara
Maihatid lamang ang magiliw na musika
Sa paana'y naroon ang isang maliit na kahon
Lalagyan ng kwartang handog ng panahon
Mamisong salapi ay tumutumbas sa milyon
Hindi alintana ang libo-libong dimensiyon
Madungis man sa paningin
Talbo naman lahat ng sining
Pagkat handog niya'y ritmong may kiliti
Para sa mga pusong nahihimbing
Kumpas ng mg daliri'y wasto
Tapak ng paa'y sumasabay sa tono
Isang musikerong naglalagi sa bangketa
Araneta'y tiyak na tameme sa kanya
Brownout kasi!
Masakit na ang mga binti. Halos umusok na ang talampakan sa dalawang oras na paglalakad.
Tag! Tag! Tag!
Sige, lakad pa...
Humahangos na at halos lumawit na ang dila sa pagkauhaw. Tanging pag-asa'y isang dakila sa kaitaasan. Taas noong tumingala at sabay saludo na tila ba sundalo.
Galaw at tapak ng mga mumunting paa, sabay sa ritmo ng kapwa animo'y maliliit na langgam. Depektibong landas hindi alintana, makarating lamang sa sintang paroroonan.
Dambuhalang pader, gigibain makaalpas lamang sa pagkalugmok. Pagod at hirap, binalewala. Tapik ni Mang Juan, natatanging inspirasyon upang tumuloy.
Tag! Tag! Tag!
Sige, lakad pa...
Gasgas na ang balat. Tanging sapin sa paa'y niluto na ni Haring Araw.
Lakad, lakad.
Hindi mapapagod. Walang talab ang hirap. Sugod lang ng sugod. Nais lamang ay makamit ang pangarap.
Tayo'y maglakad
Painful to the legs. Almost smoke poured from the feet of the two hour walk.
Tag! Tag! Tag!
Go ahead, walk on ...
Humahangos and almost hang the tongue in thirst. Makes only to a great height. And at the same height on looked as though soldiers salute.
Stationary and tread of little feet, at the rhythm of both like small birds. Flawed path regardless, just to get the loves destination.
Huge walls, destroy fallen only escape. Fatigue and pain, ignored. John Mang pat, unique inspiration to continue.
Tag! Tag! Tag!
Go ahead, walk on ...
Rubbing the skin. Only bake strata foot King Day.
Walk, walk.
Not weary. No duck is hard. Just dash dash. Would only achieve this dream.