Masakit na ang mga binti. Halos umusok na ang talampakan sa dalawang oras na paglalakad.
Tag! Tag! Tag!
Sige, lakad pa...
Humahangos na at halos lumawit na ang dila sa pagkauhaw. Tanging pag-asa'y isang dakila sa kaitaasan. Taas noong tumingala at sabay saludo na tila ba sundalo.
Galaw at tapak ng mga mumunting paa, sabay sa ritmo ng kapwa animo'y maliliit na langgam. Depektibong landas hindi alintana, makarating lamang sa sintang paroroonan.
Dambuhalang pader, gigibain makaalpas lamang sa pagkalugmok. Pagod at hirap, binalewala. Tapik ni Mang Juan, natatanging inspirasyon upang tumuloy.
Tag! Tag! Tag!
Sige, lakad pa...
Gasgas na ang balat. Tanging sapin sa paa'y niluto na ni Haring Araw.
Lakad, lakad.
Hindi mapapagod. Walang talab ang hirap. Sugod lang ng sugod. Nais lamang ay makamit ang pangarap.
No comments:
Post a Comment